Sürekli güçlü görünme çabası ruh sağlığını nasıl tüketir? “İyi olmak zorunda değilsin” – Kültür Sokağı

Sürekli güçlü görünme çabası ruh sağlığını nasıl tüketir? “İyi olmak zorunda değilsin”

Sürekli güçlü görünme çabası ruh sağlığını nasıl tüketir? “İyi olmak zorunda değilsin”

Haziran 4, 2025 Editor Yaşam

Sürekli güçlü görünme çabası ruh sağlığını nasıl tüketir?

Günümüz insanı sıkça şu cümlelerin ardına sığınıyor: “Bir şey yok”, “İyiyim”, “Ben hallederim.” Peki, bu sözler bir gerçeği mi yansıtıyor, yoksa sadece güçlü görünme baskısının dayattığı bir refleks mi? Klinik Psikolog, Psikoterapist Dr. Yasemin Meriç Kazdal ntv.com.tr okurlarına özel yazdı.

“Bir şey yok.”“İyiyim.”“Ben hallederim.”
Bu cümleleri ne kadar sık kuruyorsunuz? Ya da daha doğru bir soruyla: Bu cümleleri gerçekten mi hissediyorsunuz, yoksa sadece iyi görünme mecburiyetiyle mi söylüyorsunuz?

Modern toplum, “güçlü” insanı över; “dirayetli”, “sarsılmaz”, “her şeye rağmen gülümseyen” figürleri alkışlar. Ama kimse sormaz: “Peki ya gerçekten iyi değilsek?”
İşte o zaman başlar asıl yalnızlık. Kendi içimizde “iyi olmalıyım” baskısıyla verdiğimiz sessiz bir savaş…

Toplumun ve ailelerin “başarılı, güçlü, çözüm odaklı” birey beklentisi, çoğu zaman içsel dünyamızla çelişir. Özellikle çocuklukta duygularını ifade ettiğinde “abartıyorsun” ya da “ağlama, güçlü ol” tepkileriyle büyüyen bireyler, yetişkin olduklarında da kendi acılarına tanıklık edemez hâle gelir.
Bir süre sonra üzülmek, yorulmak, kırılmak bile bir zayıflık göstergesi gibi algılanır. Bu da bireyi “iyi görünme performansı”na mecbur bırakır.Ama bu bir rol yapmaktan fazlasıdır: Bu, içsel duygusal gerçeği bastırmaktır.

Duygular bastırıldığında yok olmazlar. Aksine, bedene ve davranışlara sızarak başka biçimlerde geri dönerler:Sürekli gerginlik ve huzursuzlukNedensiz öfke patlamalarıAğlama nöbetleriBaş ağrısı, mide sorunları gibi psikosomatik belirtilerUykusuzluk ya da aşırı uyumaAnlam verilemeyen yorgunlukSosyal geri çekilmeVe en önemlisi: kendini kendine bile anlatamama.İyi Görünmeye Çalışırken TükeniyoruzBirçok insan “başkalarını üzmemek” ya da “onları dertleriyle meşgul etmemek” için acılarını içselleştirir. Sosyal medyada gülümseyen yüzler, dışarıda sosyal bir enerji, içerideyse sessizce büyüyen bir çöküş…Kendi gerçekliğini ifade edememek, zamanla insanı yalnızlığa iter. Çünkü kimse gerçekten nasıl olduğunuzu bilmiyorsa, yardım da edemez.

Kendinize dürüst olun. “İyiyim” demeden önce, gerçekten iyi misiniz diye kendinize sorun.
Duygularınıza alan açın. Üzüntü, öfke, hayal kırıklığı da duygudur. Bastırmak yerine tanıyın.Yakın çevrenizle paylaşın. Destek istemek zayıflık değil, bağ kurmanın en sahici yoludur.İyilik performansını bırakın. Sürekli güçlü görünmeye çalışmak yerine, kırılganlıkla temas kurun.
Gerekirse profesyonel destek alın. Duygusal yalnızlık, zamanla depresyona dönüşebilir. Bir uzmandan destek almak, bu döngüyü kırmak için en etkili adımdır.

İnsan olmak; bazen güçlü olmak, bazen de durup “dayanamıyorum” diyebilmektir. Gerçek güç, duygularımızı bastırmakta değil, onları onurlandırmakta yatar.İyi görünmek zorunda değilsiniz. Ama kendinize iyi gelmek zorundasınız.